Net buiten de stadskern van Düsseldorf, in het noordelijk gedeelte van de Flingern wijk, ligt een heel bijzondere kunstverzameling verborgen achter de muren van een oude glasfabriek: de Philara collectie. Ik had de eer om de Sammlung Philara, zoals deze heet in het Duits, te bezoeken tijdens mijn verblijf in Düsseldorf en het was een indrukwekkende plek om niet snel te vergeten.

Een label plakken op Marcus is onmogelijk: cellist, schilder, architect, componist, maker/designer, video artist, filosoof en sound designer zijn er euh … maar enkele. Maar hij is wel de verpersoonlijking van de diep creatieve ziel die in de stad ronddwaalt. Een smeltkroes van invloeden uit alle hoeken van de wereld, te gast in een regio met heel veel drang om vooruit te kijken. Marcus beaamt dat ook: “daar zit het grote verschil met Berlijn. Ginds zitten zo veel kunstenaars bij elkaar dat ze in een soort artistieke bubbel zitten. Maar je hebt net die externe invloeden nodig. Daarom reis ik ook zo graag rond. En daarom dat ik hier nu een atelier heb in Düsseldorf.”

Dat atelier ligt trouwens ingegraven in de achtertuin van het in 1962 door de Düsseldorfse architect Paul Schneider von Esleben ontworpen rijtjeshuis. Inclusief een zwembad en wellness dus.

In 2006 kocht Gil Bronner de oude Leitz glasfabriek, die werd gerenoveerd door het lokale architectenbureau Sieber Architects tot de fascinerende ruimte die het nu is. Het gebouw van 1700 vierkante meter werd omgetoverd tot een strak, modern geheel waarin ook enkele industriële elementen bewaard zijn gebleven. Naast een enorme expositieruimte is er ook plaats gemaakt voor bureaus, appartementen, een bar en een beeldentuin op het dak. Toen ik aankwam op het adres had ik totaal niet verwacht dat achter de stadsmuren zo’n indrukwekkende locatie verscholen zou liggen.